Σήμερα διακρίνονται ερείπια της πίσω από τη Στοά του Αττάλου, στην ανατολική πλευρά της οδού Ευ(β)ρυσακείου, μεταξύ των οδών Αδριανού και Κλάδου. Παλαιά άνηκε στην οικογένεια Παλαιολόγου. Μετά την Απελευθέρωση την κατεδάφισε το 1834 ο πρίγκιπας Κατακουζηνός, ο όποιος είχε αγοράσει την εκκλησία και την περιοχή, ενώ κατά τον Πιττάκη κατεδαφίστηκε το 1845, και τα υλικά της χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση του νέου (τότε) Μητροπολιτικού Ναού. Πάντως τα ίχνη της το 1845 είχαν εξαφανιστεί.

Το 1968, κατά την κατεδάφιση της επί της οδού Κρεβατά 12 ερειπωμένης οικίας, ανακαλύφθηκε πλήρως η τοιχοδομία των τριών κογχών του Ιερού Βήματος, καθώς και η κόγχη του Διακονικού, σε ύψος 1 μ. Στην νοτιοανατολική γωνία βρέθηκαν ίχνη τοιχογραφιών δύο περιόδων.

Κάτω από την κεντρική κόγχη το 1970 βρέθηκαν ίχνη άλλης, ευρύτερης κόγχης, που άνηκε σε άλλο, παλαιότερο κτίσμα, ασφαλώς παλαιοχριστιανική βασιλική. Ας σημειωθεί ότι παλαιότερα στον χώρο αυτό είχε βρεθεί ανάγλυφος μαρμάρινος σταυρός, ενώ το 1968 παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά γλυπτά. Τον ίδιο χρόνο ο χώρος προφυλάχτηκε με χαμηλό τοιχάριο από «ξερολιθιά»